Biogram
Duchowny Kościoła rzymsko-katolickiego, prof. zw. dr hab.
Studia: Katolicki Uniwersytet Lubelski (1985-1989); Sorbonne – Paris IV (1991-1994); „Tantur” – Instytut Ekumeniczny w Jerozolimie (1995-1996). Doktorat z teologii na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w 1989. Przewód habilitacyjny z teologii w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (1998). Tytuł profesora nauk teologicznych zyskał w 2004.
Zainteresowania naukowe: specjalizuje się w zakresie nauk teologicznych – antropologia teologiczna, teologia dogmatyczna, ekumenizm, dialog międzykulturowy.
Miejsca pracy: Uniwersytet Opolski, Wydział Teologiczny, Instytut Nauk Teologicznych; Uniwersytet Warszawski, Wydział „Artes Liberales”.
Pełnił funkcje: kierownika Studiów doktoranckich (2000-2008), prodziekana i dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego (2005-2012). W latach 2000-2005 pracował jako profesor wizytujący na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Karola w Pradze. Od 2014 roku jest profesorem wizytującym na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego.
Przynależy do Société Francaise D’Etudes Mariales od 1998. W latach 2006-2011 był konsultorem Rady Ekumenicznej Konferencji Episkopatu Polski, zaś w okresie 2008-2012 konsultorem Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski. W kadencji 2008-2012 był członkiem Państwowej Komisji Akredytacyjnej (Zespół Kierunków Studiów Humanistycznych). W latach 2008-2012 był członkiem Kolegium Dziekanów Wydziałów Teologicznych w Polsce. Od 2009 – Ekspert Watykańskiej Kongregacji Edukacji Katolickiej ds. Ewaluacji i Promocji Jakości Kształcenia Uniwersytetów i Wydziałów Kościelnych (Expert d’Évaluation de l’Agence du Saint-Siege pour l’Évaluation et la Promotion de la Qualité des Universités et Facultés Ecclésiastiques – AVEPRO); Ekspert Litewskiego Centrum Ewaluacji dla Szkolnictwa Wyższego (Lithuania‘s Centre for Quality Assessment in Higher Education); Członek Rady Programowej Polskiego Klubu Nestora i Sukcesora Firm Rodzinnych.
Opublikował ponad 160 prac naukowych, w tym 18 monografii; wypromował 11 doktorów, 49 magistrów i 14 licencjuszy.
