„Celem książki, którą oddajemy w ręce Czytelnika, jest przedstawienie nowoczesnego ujęcia tradycji egipskiej, babilońskiej, orfickiej i rzymskiej w cywilizacji Europy po XVII wieku. I nie tylko, bo przecież ten wiek należy ujmować również jako kontynuację epok wcześniejszych… Epoki bowiem narastają, jedna na drugiej, kontaminują ze sobą, tworząc ową tektonikę dziejów, do której dziś mamy dość obojętny stosunek. […] Chcielibyśmy, by wszystkie wypowiedzi składające się na niniejszy tom były wyrazem nieusuwalnego pragnienia, które pozwala mówić o nowożytności, także już tej minionej, jako o ustawicznym przeglądaniu się w ginącej, lecz jaśniejącej w mrokach tysiącleci, przeszłości naszej cywilizacji”.