W Europie XVI wieku łacina była nadal językiem Kościoła i uniwersytetów, a także stosunków międzynarodowych.  Łączyła różne przestrzenie geograficzne i kulturowe. Królestwa Polski i Hiszpanii, tak odległe i tak różne, znalazły w łacinie instrument bezpośredniego porozumiewania się w sprawach, które je najbardziej interesowały.

Celem tej książki jest zaoferowanie czytelnikowi w tłumaczeniu na język hiszpański wyboru listów napisanych po łacinie w latach 1519–1572, dotyczących interesów Hiszpanii, Cesarstwa i Rzeczypospolitej Polskiej. Z wyjątkiem niewielkiej liczby specjalistów, dokumenty te do tej pory pozostawały prawie nieznane.

Tematy, które przedstawiamy w tej epistolarnej antologii, są bardzo zróżnicowane. Obejmują one konflikty Jagiellonów z wielkim mistrzem Zakonu Krzyżackiego, zagrożenie dla chrześcijaństwa ze strony Imperium Osmańskiego, życzenia odnowienia przyjaźni między Habsburgami i Jagiellonami, interesy w Królestwie Neapolu, problemy religijne i próby ich rozwiązania na soborze, czy też starania o doprowadzenie do pokoju na Węgrzech. Zagadnieniem, która bardziej oddalało od siebie Polskę i Hiszpanię niż zbliżało, była śmierć i testament królowej Bony Sforzy, żony Zygmunta I.

Redakcja: 
Alfredo Alvar Ezquerra
González Caizán Cristina
Jan Kieniewicz
Matylda Urjasz-Raczko
Miguel Conde Pazos

Tłumaczenie:
Horacio Silvestre Landrobe
Ana Concha González