Biogram
Profesor zw. Uniwersytetu Warszawskiego, badaczka kultury i literatury epok dawnych, komparatystka. Członek zw. Polskiej Akademii Umiejętności, członek zw. Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Towarzystwa Naukowego im. Adama Mickiewicza, doktor honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Odbywała studia humanistyczne i doktoryzowała się w Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1970 pracuje w Uniwersytecie Warszawskim, na Wydziale Polonistyki, potem w Instytucie Badań Interdyscyplinarnych (obecnie na Wydziale „Artes Liberales”). Na Wydziale Polonistyki kierowała Zakładem Literatury i Kultury Dawnej i Zespołem Badań Literackich nad Historią Kultury Epok Dawnych, pełniła funkcje dyrektora i przewodniczącej Rady Naukowej Instytutu Literatury Polskiej, dziekana Wydziału, członka rad naukowych instytutów WP.
W Instytucie Badań Interdyscyplinarnych, następnie na Wydziale „Artes Liberales” zorganizowała Laboratoria: „Humanizm polski. Dziedzictwo i współczesność”, „Kultura Pierwszej Rzeczypospolitej. XV-XVIII wiek” oraz Pracownię. „Humanizm. Hermeneutyka wartości”. Obecnie badania Pracowni skupiają się wokół tematu „Obraz natury w kulturze intelektualnej, literackiej i artystycznej doby staropolskiej i Oświecenia”.
Na forum ogólnouniwersyteckim zainicjowała Międzywydziałowe Interdyscyplinarne Humanistyczne Studia Doktoranckie oraz Międzywydziałowy Zespół Komparatystyki, kierowała nim w latach 2006-2012 i obecnie.
Okresowo była profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (kierownikiem Katedry Literatury Staropolskiej) i Uniwersytetu Opolskiego. Pełniła funkcje członka i przewodniczącej Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN oraz członka Centralnej Komisji do spraw Tytułów i Stopni Naukowych. Kierowała programami badawczymi, m. in. „Jan Andrzej Morsztyn – poeta marinistyczny”, „Kultura polskiego baroku w Europie XVII wieku” (Subsydium Profesorskie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej), „Humanizm. Idee, nurty, paradygmaty humanistyczne w kulturze polskiej”, realizowanym jako Projekt Badawczy Zamawiany w sieci łączącej IBI z uniwersytetami polskimi, „Kultura Pierwszej Rzeczypospolitej w Europie. Hermeneutyka wartości”.
Uczestniczyła w międzynarodowych programach badawczych: „Canons de la culture et thématisation de l’histoire en Europe Centrale”, „Polonica i Skoklostersamlingen på Skokloster slott”, „European Network for Baroque Cultural Heritage”.
Wygłaszała referaty i wykłady w uniwersytetach włoskich, szwedzkich, niemieckich, czeskich, węgierskich. Była inicjatorką i współtwórczynią Pierwszego Kongresu Polonistyki Zagranicznej i Międzynarodowego Naukowego Komitetu Studiów Polonistycznych (1998). Stworzyła serie naukowe: „Nauka o Literaturze Polskiej za Granicą” (ukazało się 15 tomów), „Polonika w Riksarkivet. Skoklostersamlingen” (4 tomy), „Kultura Pierwszej Rzeczypospolitej w dialogu z Europą. Hermeneutyka wartości” (12 tomów) „Humanizm. Idee – nurty, paradygmaty humanistyczne w kulturze polskiej”. Wielotomowy korpus tej serii obejmuje trzy zespoły: „Humanizm polski. Syntezy” (T. I–X), „Inedita” (T.I–VII), „Polonika” (T. I–VII).
W dorobku naukowym badaczki, liczącym ok. 300 publikacji krajowych i zagranicznych, mieszczą się monografie, rozprawy i artykuły poświęcone literaturze i kulturze epok dawnych oraz zagadnieniom metodologicznym, edycje, tomy zbiorowe utrwalające zespołowe programy badawcze, realizowane pod jej kierunkiem. [Bibliografia zawarta w tomie Sława z dowcipu sama wiecznie stoi… Prace ofiarowane A. Nowickiej-Jeżowej z okazji pięćdziesięciolecia pracy naukowej, red. M. Hanusiewicz-Lavallee, W. Pawlak, Lublin. 2018].
Nagrody i odznaczenia
Laureatka Subsydium Profesorskiego Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (edycja 2002), Wyjazdowego Stypendium Naukowego dla laureatów Programu „Mistrz” tejże Fundacji, nagród Indywidualnych Ministra (1979, 1990, 1993, 2001) i Rektora UW (sześciokrotnie 2002–2006, 2019).
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i Odznaką Zasłużonego dla Kultury Polskiej (2010).
Publikacje
