Biogram

Historyk literatury polskiej, prof. emeryt. UJ, prof. zwycz.

Pracował m.in. na Uniwersytecie Jagiellońskim (1955-1973 i 1986-2003), Uniwersytecie Śląskim (1973-1986), WSP w Rzeszowie (1996-1999). W latach 1993-1995 wykładowca na polonistyce Uniwersytetu Wileńskiego (Vilniaus uniwersitetas).

Członek Komitetu Nauk o Literaturze (2009-2015), Oddziału Historycznoliterackiego PAN w Krakowie, członek kolegium redakcyjnego „Ruchu Literackiego”. Profesor honorowy Uniwersytetu Opolskiego. Przewodniczący Komitetu Okręgowego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego (wcześniej Krakowskiego, obecnie Małopolskiego).

Zainteresowania badawcze: Proza historyczna XIX wieku, twórczość Henryka Sienkiewicza, literatura i kultura pogranicza północno-wschodniego [Litwa, Wilno, Łotwa (dawn. Inflanty Polskie)], polska literatura rewolucyjna (Broniewski). Autor ok. 300 publikacji naukowych i. ok. 100 popularnonaukowych, w tym 14 książek autorskich i 2 podręczników do szkół średnich: Pozytywizm. Podręcznik literatury dla klasy drugiej szkoły średniej (od 1989 do 2002 14 wydań) oraz Starożytność, Średniowiecze, Odrodzenie. Podręcznik literatury dla kl. XI szkół średnich na Litwie, (1996, 2 wydania).

Ważniejsze publikacje książkowe: Sienkiewicz i historia (1981), Sienkiewicza powieści z lat dawnych (1996), Szkice wileńskie (2002), W Wielkim Księstwie Litewskim i w Wilnie (2010), Na pograniczach, kresach i poza granicami (2014), Sześć szkiców o Zagłobie i inne studia Sienkiewiczowskie (2014).

Współredaktor zarysu encyklopedycznego Kultura Pogranicza Wschodniego (2011).

Kierował projektami badawczymi (KBN): „Życie literackie Wilna i Wileńszczyzny w latach 1831-1941”; „Literatura Wielkiego Księstwa Litewskiego na pograniczu kultur”; „Żagary. Monograficzny opis grupy literackiej oraz zgromadzenie i opracowanie źródeł”; „Życie literackie międzywojennego Wilna”.

Obecnie kieruje Projektem Badawczym „Henryk Sienkiewicz. Obecność w kulturze polskiej XX wieku. Polskość i nowoczesność. Recepcja i nowe odczytania” finansowanym w ramach konkursu „Maestro 3”(NCN), afiliowanym na Wydziale „Artes Liberales” UW.

W WAL współorganizator cyklu sesji naukowych poświęconych Sienkiewiczowi: Sienkiewicz jako składnik tożsamości narodowej. Z kim i przeciw komu?(Warszawa – Kiejdany- Wilno – Łuck -Zbaraż – Beresteczko (2003, 2004, publikacja w 2007 r.), Czyja Afryka (Warszawa 2009), Mały Sienkiewicz (Warszawa 2010). Sienkiewiczowskie drobiazgi i pomysły (2011) . W ramach PB: Sienkiewicz w szkole bibliotece i muzeum (2014), Sienkiewicz polityczny – Sienkiewicz ideologiczny (2015), Sienkiewicz ludyczny. Śmiech Sienkiewicza – Śmiech z Sienkiewicza (2015), Twórczość Henryka Sienkiewicza a korespondencja sztuk i obecność w mediach (2016).

Poza tym współorganizator międzynarodowych sesji naukowych: w Wilnie (Życie literackie Wilna i Wileńszczyzny w latach 1831-1941, 1997); (Wilno literackie na styku kultur, 2002), Lublinie (Ostatni Obywatele Wielkiego Księstwa Litewskiego, 2003) i Krakowie (Żagary. Środowisko kulturowe grupy literackiej, 2008 ).

Hobby: turystyka.

Wywiady:

• Wpisany w Wilno. Z profesorem Tadeuszem Bujnickim rozmawia T. Skoczek, „Zdanie” 1996, nr 4-5.
• Wahałem się pomiędzy historią a polonistyką. Wywiad z Tadeuszem Bujnickim, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego (T. Dalecka), „Znad Wilii” 2000, nr 2/4.
• Polonista w Wilnie. Z profesorem Tadeuszem Bujnickim rozmawia Halina Stankiewicz, „Konspekt” 2002, nr 11.
• Stale w drodze. Rozmowa z Tadeuszem Bujnickim (Teresa Będkowska), „Alma Mater. Miesięcznik UJ”, 2009, nr 112.
• „Przy Sienkiewiczu zostałem…” Rozmowa z prof. Tadeuszem Bujnickim (Łukasz Zabielski), „Bibliotekarz Podlaski” 2016, nr 1.

Publikacje