Jan Kieniewicz

 
Historyk, profesor zwyczajny w Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył studia historyczne w 1960, pod kierunkiem prof. Mariana Małowista uzyskał stopień doktora w 1966, a doktora habilitowanego w zakresie historii nowożytnej w 1974 w Instytucie Historycznym UW. W 1964 odbył staż w Ecole Pratique des Hautes Etudes w Paryżu pod kierunkiem Prof. Fernanda Braudela. W 1983 uzyskał stopień profesora, w 1996 profesora zwyczajnego. Kierownik Katedry Iberystyki UW w latach 1975–1981, wicedyrektor Instytutu Historycznego UW w latach 1981–1988, ambasador RP w Hiszpanii w latach 1990–1994, wicedyrektor OBTA/IBI AL w latch 1996–2008. Po przejściu na emeryturę, przez rok kierował OBTA, a potem LIBAL. Był kierownikiem Środowiskowych Transdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich (Wydział „Artes Liberales” UW wraz z IH UW). W ich ramach prowadził program doktorski „Searching for Identity: Global Challenges, Local Traditions”. Na Wydziale „Artes Liberales” kierował „Laboratorium Sofia Casanova” skupiającym się na problematyce hiszpańskiej i polsko-hiszpańskiej.

Zajmował się dziejami Indii i ekspansji przedkolonialnej, Hiszpanią czasów nowożytnych i najnowszych, historią Polski i Europy. Prowadził także badania nad porównawczymi dziejami cywilizacji.

Jego bibliografia obejmuje 590 pozycji.