Biogram
Uczestniczka międzynarodowego programu doktoranckiego „Nature-Culture” na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. Przygotowuje rozprawę doktorską na temat naturo-kulturowego statusu przestrzeni postnuklearnych, na przykładzie katastrof elektrowni jądrowych w Czarnobylu (Ukraina) oraz w Ōkumie (prefektura Fukushima, Japonia). Kierowniczka grantu pt. (Bio)dyskurs po katastrofie. Naturo-kulturowy status katastrof nuklearnych w Czarnobylu i Fukushimie (nr 2019/33/N/HS2/00268).
Brała udział w licznych, międzynarodowych konferencjach naukowych dotyczących posthumanizmu oraz humanistyki środowiskowej (m.in. An ArtScience Workshop: In the Clouds, First Baltic Conference on the Environmental Humanities and Social Sciences – BALTEHUMS). Publikuje w czasopismach naukowych, m.in. w „Przegląd Kulturoznawczy” i “Teksty Drugie”.
Interesuje się metodologią humanistyki środowiskowej, historią środowiskową przestrzeni postnuklearnych, biosemiotyką, filozoficznymi i kulturowymi uwarunkowaniami na temat Natury. Zainteresowana jest również kulturą wizualną po II wojnie światowej, relacjami pomiędzy człowiekiem a środowiskiem oraz kulturowymi konsekwencjami terminu „antropocen”.
Publikacje
- Spaleni słońcem. Zacieniona wspólnota katastrofy klimatycznej, „Widok 31” (2021), https://www.pismowidok.org/pl/archiwum/2021/30-wizualnosc-klas-spolecznych-struktury-i-relacje/spaleni-sloncem.-zacieniona-wspolnota-katastrofy-klimatycznej
- Nuklearna katastrofa kapitalizmu. O polskich reakcjach na katastrofę elektrowni atomowej Fukushima Daiichi w Japonii, “Facta Facta Ficta Journal of Theory, Narrative & Media”, 7 (2021), s. 243-259.
- Today’s waste is tomorrow’s future: on the temporalities of two post-nuclear sites, w: The Temporalities of Waste. Out of Sight, Out of Time, eds. Fiona Allon, Ruth Barcan and Karma Eddison-Cogan, Routledge, London and New York: 2020, s. 195-210.
- Radioaktywne kwiaty wiśni. Relacje Japończyków ze skażonymi obszarami wokół elektrowni Fukushima Daiichi, „Teksty Drugie” 1 (2020), s. 134-152.
- When the Sky Becomes Alive: On the Status of an Atomic Mushroom in the Age of the Anthropocene,w: Silver Linings. Clouds in Art and Science, eds. Dolly Jørgensen and Finn Arne Jørgensen, Museums Forlaget , Stavanger 2020, s. 162-175.
- Społeczne uchwastowienie. W poszukiwaniu sposobów bycia z odrzuconymi, „Prace Kulturoznawcze” 24.3 (2020), s. 77-91, https://doi.org/10.19195/0860-6668.24.3.5
- Co staje się Naturą? Rola posthumanizmu w tworzeniu nowych relacji człowieka ze środowiskiem, “Sensus Historiae” 38.1 (2020), s.121-131
- Życie zaczyna się na wysypisku. O niechcianych mieszkańcach miast, „Przegląd Kulturoznawczy” 42.4 (2019), s. 562-576, https://doi.org/10.4467/20843860PK.19.029.11925
- Fotosynteza pamięci. Roślinna pamięć o katastrofie, „Widok” 22 (2018), https://www.pismowidok.org/pl/archiwum/2018/22-zobaczyc-antropocen/fotosynteza-pamieci?getPdf=1
- Promieniująca czasoprzestrzeń. O statusie czasu i przestrzeni czarnobylskiej zony, „Amor Fati” 9.1 (2018), s. 91-111, http://www.amorfati-journal.com/wp-content/uploads/2019/01/04_Brylska_9_2018_AF.pdf
- Największa taka katastrofa…’ O niewidocznych obrazach katastrofy Elektrowni Jądrowej w Czarnobylu, „Studia Europaea Gnesnensia” 17 (2018), s. 375-379, http://steurgn.pl/steurgn-172018.html, http://doi.org/10.14746/seg.2018.17.20
- Katastrofa, której (nie)zobaczysz. O wizualności nuklearnego kresu, w: Po/Czarnobylu. Miejsce katastrofy w dyskursie współczesnej humanistyki, pod red. Iwona Boruszkowska, Katarzyna Glinianowicz, Aleksandra Grzemska, Paweł Krupa, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2017, s. 138-146
- Przestrzeń braku. O Niewidzialnym Innym w fotografiach ataku atomowego na Hiroszimę i Nagasaki, „Aspekty. Półrocznik Kulturologiczny” 1 (2015), http://ikp.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2014/10/Aspekty-2014-nr-1.pdf
